Czym charakteryzują się śruby metryczne?
Śruby metryczne zaliczane są do najwytrzymalszych elementów złącznych. Posiadają gwint metryczny, który odpowiada wymogom zapisanym w normach DIN, PN i ISO. Śruby metryczne podobnie jak każde inne śruby mają oznaczenia na łbie definiujące ich właściwości. Gwint metryczny oznaczany jest literą M i cyframi wskazującymi na liczbę spiralnych zwojów. Gwinty metryczne zgodnie z zapisami norm to gwinty, których kąt zarysu wynosi 60 stopni, a wymiar skoku definiowany jest w milimetrach. Dla odróżnienia gwinty calowe określane są liczbą zwojów gwintu na cal. Cechą charakterystyczną gwintów metrycznych jest duża wytrzymałość wynikająca z dużego kąta gwintu.
Podstawowe parametry śrub metrycznych
Śruby z gwintem metrycznym mogą mieć gwint drobnozwojowy lub grubozwojowy i dzielą się pod względem kierunku skręcania:
- Śruby LH – gwint lewy
- Śruby RH – gwint prawy
Oznaczeniem średnicy gwintu jest litera M pochodząca od angielskiego terminu Metric. Przykładowo, śruba z gwintem nominalnym o średnicy d równej 10 mm będzie oznaczona jako M12. Standardowy skok gwintu dla śruby M12 wynosi 1,75 mm. W przypadku gwintu drobnozwojowego zastosowanie ma parametr P, który wówczas wynosi 1,25 mm.
Co ważne, gwinty metryczne różnią się wykonaniem i definiowane są wskaźnikiem tolerancji:
- A – klasa dokładna
- B – klasa średniodokładna
- C – klasa zgrubna
Do zastosowań profesjonalnych wymagających ogromnej precyzji zalecane są gwinty klasy A, a gwinty B przystosowane są do bardziej ogólnego użytku. Gwinty klasy C zwykle wykorzystywane są w przypadku materiałów trudnych w obróbce. Każda z klas dzieli się pod względem długości skręcania gwintu na małą S, dużą L i średnią L.